27 Ekim 2016 Perşembe

İYİ İNSAN YETİŞTİRMEK

         İnsana yatırım yapmalıyız. Kaliteli, dünya standartlarında, eğitimli, yeni şeyler planlayan, düşünmekten ve hayal etmekten korkmayan çocuklar yetiştirmeliyiz. Ama önce insani değerleri önemseyen, kendine güvenen, dinlemeyi bilen bireyler olmalılar. 

         Çocuk yetiştirmek saksıda çiçek, evde hayvan büyütmeye benzemiyor. Çocuğu eğitirken yapılan her hata onun tüm hayatını etkiliyor. Sevgi dolu bir ailede büyüyorsa sevmeyi ve saygı duymayı öğreniyor.

         Küçük yaşlarında evlerinden ayrılanlar, yeterli ilgi ve sevgiyi elde edemedikleri için, bu yönleri eksik kalıyor. Zorba insanlarla karşılaşıyorlarsa, gelecekte ezebileceklerini düşündükleri kişilere de aynı davranışları yapıyorlar. Aile terbiyesinden uzak kaldıkları için belli başlı nezaket kurallarını da öğrenmeleri çok zor oluyor. Bu kişilere dinlemeyi öğretmek de çok zor. Ailen soru sorduğunda seni dinler çünkü. Dinlemeyi bilmeyenler asla gelişmezler. 

         Çocukların her sorduğu soru, sabırla dinlenmeli.  Değişime kapalı ve kaba insanlar yetiştirmek istemeyiz değil mi? Çocuklarımızı dinleyelim bazen saçma sapan bile konuşabilirler olsun yine de onlara değer verdiğimizi göstermek kendilerini değerli hissettirmek için onları dinleyelim. 

         Onlara iyi insan olmanın yollarını göstererek öğretelim. Biz kendimiz söylediklerimizi yapmazsak, iyi örnek olmazsak iyi bir sonuç elde edemeyiz. Gözlem yapmalarını öğütleyelim sonra. Annem bana, "İyi insanları taklit et kötü ve sevilmeyen insanlara da bakıp nasıl davranmayacağını öğren" derdi. Ben de öyle yaptım iyi oldum mu bilmem ama kötü olmamak için elimden geleni yaptım.

          Çocuklarımızı koşulsuz sevelim. Sadece var oldukları için sevelim onları. Kendilerine olan güvenlerini artırmak için bu o kadar önemli ki. Onlardan hep mükemmel olmalarını bekliyoruz. Ne kadar başarılı olursalar olsunlar, filancadan örnek verip değersizleştiriyoruz varlıklarını. Oysa ki bir başkası olmaya ihtiyaçları yok. Bizim tarafımızdan karşılıksız sevilmeye ihtiyaçları var.

         Bunları yaptıktan sonra da akademik anlamda eğitelim onları. Ama eğitimin salt okuldan ibaret olmadığını, kendilerini geliştirmek için her yolu denemeleri gerektiğini öğretelim. Farklı fikirler sunduklarında "Ne kadar saçma" demeyelim. Muhtemelen bizim bir çok şeyi saçma bulmamız, hayal gücümüzün zayıflığından kaynaklanıyordur. 

         Bırakalım da istedikleri gibi bir hobi edinsinler. Bir dönem maymun iştahlı olabilirler, hepsini denesinler izin verelim. Mutlaka yapmaktan zevk alacakları güzel bir uğraşları olacaktır.

         Eleştirdikleri zaman izin verelim ki ileride kendileri ile ilgili eleştirileri dikkate alabilsinler. 

         Bugün bu yazıyı neden yazıyorum. Şu aralar. beni inanılmaz yoran biri ile uğraşıyorum. Çektiğim bir sürü sıkıntı yetmezmiş gibi bir de enerjimi tüketen birine sabretmek zorundayım. Bütün bu çekilmez hallerinin yukarıda anlattıklarımla ilgili olduğunu düşünüyorum. Onun için yapılacak bir şey var mı bilmem ama bundan sonra bir kişi için bile fark etse yeter diyorum. 

         Dediğim gibi bitki, yarış atı ya da bir koyun yetiştirmiyoruz. İnsan yetiştiriyoruz.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder