4 Nisan 2017 Salı

BİRKAÇ CÜMLEDEN İBARET


           İnsanın birinci önceliği hayatta kalmaya çalışmak olunca başka ne varsa arka planda kalıyor. Şimdilerde birçok insanın önemsediği, almayı düşündükleri, gezmeleri, eğlenmeleri benim için lüks. Olsun, yine de sırf benim dertlerim var diye, mutlu insanlardan acısını çıkarmaya çalışmıyorum. Sırf ben rahat olmadığım için, durumları iyi olan insanlara haset etmiyorum. Dünyada çok daha fazla acı çeken insanlar varken, onları bir kenara bırakıp sadece kendimle uğraşmıyorum.

          Herkes bana üzülsün benim derdimle ilgilensin, en büyük dert benim demiyorum. Kimseyi yormuyorum. Yeterince yardımcı olamadığını düşünüp, fırsat buldukça hatırlatmaya çalışmıyorum. Sonuçta tüm insanların hayatlarında farklı, kendine özgü dertleri, başa çıkmaya çalıştıkları problemleri var. Bu çok insani. Artık her olaya da üzülemiyorum. Eskisi kadar değil. Mesela birinin o an bana göre basit diyebileceğim bir sebepten yaşadığı ve tamamen kendisine özgü  bakış açısıyla ilgili bir davranışı ya da bir sözü yüzünden sinirlenmiyorum. Bu, bana çok da basit görünen olay, belli ki onun için çok önemli. Biraz geride durup "N'oluyoruz!" derken bile onu anlamak için çaba gösteriyorum. Birçoğuna göre basit görünen sorunun, içinden çıkamıyor, bu da onu daha hırçın ve tahammülsüz yapabiliyor. Hele bana göre çocukça bir trip atma, sinirini çıkarmaya çalışma ise kırılmıyorum.  Beni anlamıyor oluşuna susuyorum. Sadece gülüp geçiyorum. Normal karşılıyorum. İnsan olmak böyle bir şey.

           Hatalarla yoğrulup ancak doğru bulunuyor. Bulamayan da oluyor. Taa ki anlayıncaya kadar, benzeri imtihanları yaşıyor, bu bir gerçek. Kendini değiştirmek, geliştirmek, her zaman bir üst seviyeye çıkabilmek için, mükemmele değilse bile, olması gerekene ulaşabilmek için çaba gösteriyorsan, kendini güzel vasıflarla süsleyebilirsin. Yoksa yerinde saymaya mahkum olursun. Belki sana ayna olabilecekler karşına çıkar ama sen o aynadan yüz çevirirsen aslını görmekten de mahrum kalırsın.

           İnsanım ben. Bütünüyle hatadan ve kusurdan oluşmuşum.  Aklım ve hayalim nasıl olacağımda. Hikayenin sonunu öğrenmeyi istiyorum. Bunu diyebilecek cesaretin var mı?

         

14 yorum:

  1. Beşer şaşar demişler.Önemli olan şaşmakta ısrarcı olmamak.Ondan ders alıp adımlarını daha sağlam basabilmek.Her insanın derdi olabiliyor.Beş parmağın bile bir değilken benzer sorunlar yaşamayı bekleyemeyiz.Ama empati yapabiliriz.Sanırım Sezen Aksu son noktayı koymuş.Güzel bir yazı olmuş.Kaleminize sağlık..




    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben bu hata sürecinin ömür boyu devam ettiğini düşünenlerdenim. Dediğin gibi ders almak çok önemli.
      Bir de burada dikkat çekmek istediğim şey, aslında herkesin hatalarla dolu olduğuydu.
      Bunu kabul etmek için cesaretinin olup olmadığını, benimle birlikte okuyanlara da sorgulatmaktı. Yorum için çok teşekkürler.

      Sil
  2. Küçüklüğünü kabul eden büyükler olmak kolay değil zira büyüklüğünü ıspatlamak için çırpınan bir toplumun içineyiz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle güzel bir yorum ki ne diyeceğimi bilemiyorum. Evet toplum aynen dediğin gibi. "Bilmiyorum", "Hata bende" türden sözler söylemek bize çok zor geliyor. Ziyaret ve sorunu özetleyen yorum için çok teşekkürler.

      Sil
  3. Hayat....yaşadıkça öğreniyoruz,öğrendikçe olgunlaşıyoruz galiba :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olgunlaşmak için de yeterince çaba gösteriyor muyuz? Bir de o var. Yorum ve ziyaret için çok teşekkürler.

      Sil
    2. Ben çaba göstermeden olgunlaşanlardan olabilirim belki :)

      Sil
  4. Yazının ilk paragrafını okurken " Herkesin bir derdi var. Durur içerisinde" diye Karadeniz şarkısı geldi aklıma..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O zaman senin için, plus koleksiyona bu şarkıyı attım dinle:) Yorum ve ziyaret için teşekkürler.

      Sil
  5. Hikayenin sonunu merak ediyorum diyordum İstanbul a ilk geldiğimde. 2 yıl bana birçok yara verdi. Artık cesaretim yok sanırım. Kalemine sağlık canım ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen cesaretimizi kaybetsek de toparlanıp, gerekirse hikayeyi baştan yazarız. Hepimiz yaralandık fakat yaralar zamanla iyileşir. Ne biliyorsun belki bundan sonra çok daha mutlu olacağız. Ziyaretin beni çok memnun etti. Bloğundaki son yayın o kadar hoşuma gitmişti ki yorum bile yazamadım. Devamını merakla bekliyorum. Bazı yayınlara yorum yapmıyorum ama mutlaka okuyorum. Yazdığımız hikayelerdeki sonlar farklı bitebilir. Gerçekler bizi bazen kırsa da her zaman farlı seçenekler olduğundan değişme ve değiştirme şansına sahibiz. Yorum için de çok teşekkürler. Sevgilerimle.

      Sil
  6. İnşallah bütün sıkıntıların kısa sürede son bulur. Hayat kısacık. Bir çırpıda tükeniveriyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorum ve ziyaret için çok teşekkürler. İnşallah dediğin gibi olur.

      Sil